about
Utwór z gościnnym udziałem wokalistki Aleksandry Kobieli (Judy’s Funeral, Druga Fala) to dziesięciominutowa podróż przez tereny dawnej osady Beka, o której pierwsze wzmianki pochodząc z 1523 roku. Osada położona była u ujścia rzeki Redy (Powiat Pucki). Nazwa osady prawdopodobnie pochodzi od kaszubskiego słowa „beka”, które oznaczało harpun do połowu fok. Zabudowania Beki wzniesiono na dużych głazach, które stanowiły fundamenty, tak aby budynki wznosiły się ponad podmokły teren. Nierzadko podczas sztormów mieszkańcy byli kompletnie odcięci od lądu, z tego też powodu na poddaszach, gdzie chronili się mieszkańcy przed zalaniem, konstruowano specjalne zbiorniki na wodę pitną. Osada słynęła z połowu łososi, dawniej ze spławu drzewa.
Po II wojnie światowej osada wyludniła się, a do lat sześćdziesiątych zamieszkiwała ją tylko jedna rodzina. Po wielkim pożarze nastąpiło kompletne wyludnienie, a budynki zaczęły być rozbierane. Do dziś pozostał jedynie krzyż, sad oraz kilka fundamentów, z których większa część leży pod wodą. Tu dotykamy procesu abrazji – z powodu zmiany miejsca ujścia rzeki Redy w połowie XIX wieku prądy morskie zaczęły w inny sposób kształtować wybrzeże, stopniowo odbierając ląd osadzie Beka. Co roku linia brzegowa cofa się, krzyż przenoszony jest coraz bardziej w głąb lądu. „Abrazja” to historia zanikania, nieznanych losów anonimowych rodzin kaszubskich, które na skutek zrządzenia losu, mimo prób dalszej egzystencji, zniknęły z dawnych domostw. Miejsce, oddalone od głównych traktów komunikacyjnych, do którego nie można dojechać samochodem, jest absolutnie unikatowe na skalę kraju (i Europy). Obecnie mieści się to Rezerwat Przyrody Beka. W ostatnim czasie udało się tam odnaleźć pozostałości gwoździ, narzędzi – ostatnich elementów po dawnych osadnikach.
Źródło:
bit.ly/NordowiFYH
Teledysk:
youtu.be/oind-1REWWY
lyrics
Wszystkie drzwi były otwarte
Ostatni przyszedł ksiądz
A izba zimna jak te pola
Za kamieniami stał nasz dom
Zabrały fale grunt
Za miedzą mają prąd i wodę
Woda słodka, woda słona
Zbiorniki puste wciąż
A maszoperia tak daleko stąd
Daj dzieciom usnąć
Chwyć ich drżące dłonie
Osady przyszedł kres
Zostanie po nas krzyż i głazy
O metr podniesie się morze
Kompletna zagłada pokolenia.
Kompletna zagłada pokolenia.
Wiatr przynosi przypływ, wiatr przynosi wodę
Czas odmierza koniec, czas zaleczy, zaleczy rany
Kiedyś ktoś przyjedzie rowerem
Przekroczy wodny rów
I zaśnie pod osłoną nocy
Wiatr przynosi przypływ, wiatr przynosi wodę
Czas odmierza koniec, czas zaleczy, zaleczy rany
credits
from
Nordowi Môl,
released January 10, 2020
Aleksandra Kobiela – głos
Michał Miegoń – głos, gitara, instrumenty klawiszowe
Marcin Lewandowski – gitara basowa
Krzysztof Wroński – perkusja
PRODUKCJA; REALIZACJA, MIKS, MASTERING: Michał Miegoń @ Sound 8, Gdynia, 2019
license
all rights reserved